Πότισμα Μηλιάς

Πότισμα 
Γενικά για να θεωρηθεί ένα πότισμα ικανοποιητικό χρειάζεται να γνωρίζουμε: 
-την ποσότητα νερού που απορροφούν τα δένδρα από το έδαφος 
-ότι η ποσότητα του νερού και η ποσότητα ποτισμάτων επηρεάζεται από τον τύπο του εδάφους και τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής 
-ότι η μισή ποσότητα, που καταναλίσκεται κάθε χρόνο, πρέπει να διαθέτεται κατά Ιούλιο και Αύγουστο 
-ότι οι παράγοντες, που τείνουν να περιορίσουν τη δια σπορά των ριζών σε βάθος, επηρεάζουν αποφασιστικά και την ανάγκη για πιο συχνά ποτίσματα 
-ότι τα αμμώδη εδάφη, που έχουν μικρότερη ικανότητα συγκρατήσεως, χρειάζονται αραιότερα ποτίσματα 
-ότι τα συνεκτικά επιφανειακά εδάφη και υπεδάφη και τα αδιαπέραστα στρώματα βράχων περιορίζουν τη δραστηριότητα των ριζών και αναστέλλουν την ανάπτυξη των δένδρων. 
Επίδραση νερού στη βλάστηση: Η μηλιά επωφελείται κατά την ταχεία αύξηση της βλάστησης και έμμεσα για την επόμενη βλαστική περίοδο. 
Επίδραση νερού στην αύξηση των ριζών: αναστολή της αύξησης ριζών όταν η εδαφική υγρασία είναι ανεπαρκής. 
Επίδραση νερού στο σχηματισμό και ανάπτυξη των καρποφόρων οφθαλμών: Η μεγάλη ξηρασία και οι πολλές καλοκαιρινές βροχές παρέτειναν τον σχηματισμό. Όχι μεγάλη επίδραση. 
Επίδραση νερού στην καρπόδεση και ανάπτυξη καρπών: Καρπόδεση: παροχή νερού ευνοεί την απορρόφηση Ν.
Ανάπτυξη: αύξηση μεγέθους από παροχή νερού(Μάιο και Αύγουστο) 
 

Συστήματα ποτίσματος 
Πότισμα με κατάκλιση: Ακατάλληλο σε μηλεώνες ευαίσθητους στη Phytophora cactorum (μύκητας) 
 

Πότισμα με αυλάκια: 2 - 4 παράλληλα αυλάκια σε κάθε σειρά δέντρων. 
Πότισμα με τεχνητή βροχή: Ομοιόμορφη κατανομή νερού στο έδαφος, αποφυγή σπατάλης νερού, ελάχιστα εργατικά 
Πότισμα στάγδην: μικρό κόστος λειτουργίας, οικονομία νερού, δεν διαβρέχονται τα κενά μεταξύ των δέντρων, η συνεχής παροχή διατηρεί τα άλατα στο έδαφος διαλυτά, αποτελεσματικότητα λίπανσης. Μειονεκτήματα: εμφράξεις σταλακτήρων, δημιουργία συνθηκών λιμνάσεως του νερού, συγκεντρώσεις αλάτων.